Ουσιαστική κατάργηση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας στις Κυκλάδες

Σε ερώτηση που κατατέθηκε σχετικά με την «σχεδιαζόμενη κατάργηση υπηρεσιών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε πολλές περιοχές της χώρας» (5717/10-01-2013) από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, ανάμεσα στους οποίους και ο βουλευτής Κυκλάδων, Νίκος Συρμαλένιος, ο Υπουργός Εργασίας επικαλέστηκε για τις όποιες αλλαγές την έκθεση αξιολόγησης και την υιοθέτησή της με την συνακόλουθη σύνταξη του νέου Οργανισμού στη «βάση αντικειμενικών κριτηρίων και μεθοδολογίας» διαφόρων Επιτροπών Αξιολόγησης και Ομάδων Συντονισμού των Υπουργείων Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Εργασίας.

Δυστυχώς, η αντικειμενικότητα, η ορθολογική διαχείριση των δημοσίων υπηρεσιών και η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το προτεινόμενο οργανόγραμμα που είδε πριν λίγες μέρες το φως της δημοσιότητας, αλλά ούτε και με το υπό κατάθεση πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για την «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις». Οι συγκεκριμένες δύο προωθούμενες κυβερνητικές επιλογές απέχουν επίσης μακράν από την επιστημονική τεχνογνωσία και τις συστάσεις ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών, όπως ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, για το ρόλο, τη διάρθρωση και τη βελτίωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Οδηγούν, έτσι, με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική απορρύθμιση  των μηχανισμών ελέγχου των εργασιακών σχέσεων και των κανόνων υγείας και ασφάλειας στην εργασία τόσο σε προληπτικό όσο και σε κατασταλτικό επίπεδο.

Ως προς την ιδιαιτερότητα των νησιών (άρθρο 101. παρ. 4 του Συντάγματος)  παρατηρείται και στο οργανόγραμμα και στο πολυνομοσχέδιο πλήρης παράβλεψη των τοπικών αναγκών και μεταφέρεται άλλη μία υπηρεσία στην Αττική αντί να συμβαίνει το αντίστροφο.

Η προτεινόμενη σύσταση των 2 γιγαντιαίων Περιφερειακών Διευθύνσεων -στον Πειραιά για τις Εργασιακές Σχέσεις και την Υγεία και Ασφάλεια στην Αθήνα- στις οποίες και θα υπάγονται οι Κυκλάδες, θα έχουν στην αρμοδιότητά τους περιοχές από τα Δωδεκάνησα έως τη Δυτική και Ανατολική Αττική αντίστοιχα (!) με το συντονισμό των Τμημάτων να καθίσταται σχεδόν αδύνατος. Καταργείται έτσι η Δ/νση Ν. Αιγαίου και το Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Μήλου και παραμένουν ως απλά Τμήματα σε 4 νησιά (Σύρος, Άνδρος, Νάξος και Θήρα για τις Εργασιακές Σχέσεις  και τα 2 πρώτα και για την Ασφάλεια και Υγεία στην εργασία), υπό την αίρεση του άρθρου 21 του νομοσχεδίου για πλήρη αναστολή της! Επί της ουσίας, λοιπόν, καταργούνται γιατί επί πολλά χρόνια αποτελούσε κυβερνητική επιλογή η μη στελέχωση τους και όχι γιατί δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, αφού η Δ/νση Κυκλάδων και Δωδεκανήσου είχε ένα Δ/ντη και 1 επιθεωρητή και ασκούσε τις αρμοδιότητες της στη Σύρο, Τήνο, Μύκονο με 3 επιθεωρητές, το Τμήμα της Νάξου με αρμοδιότητα Νάξο, Πάρο, Αντίπαρο με 2 επιθεωρητές, το Τμήμα της Μήλου με αρμοδιότητα Μήλο, Σίφνο, Σέριφο, Κίμωλο κανένα επιθεωρητής (διεκπεραιώνονται οι υποθέσεις από τη Δ/νση Σύρου), το Τμήμα της Άνδρου με αρμοδιότητες στην Άνδρο, την Κέα και την Κύθνο με ένα επιθεωρητή και το Τμήμα Θήρας με αρμοδιότητα σε Θήρα, Ίο, Φολέγανδρο, Σίκινο, Ανάφη κανένα επιθεωρητής, υπάρχει μόνο γραμματεία τα υπόλοιπα διεκπεραιώνονται από τη Δ/νση Σύρου. Σύμφωνα και με την πρόσφατη έκθεση του Διεθνή Οργανισμού Εργασίας για το ΣΕΠΕ στην Ελλάδα «ο αριθμός των Επιθεωρητών Εργασίας είναι πολύ χαμηλός με δεδομένο τον αριθμό των υφιστάμενων επιχειρήσεων (κυρίως των μικρομεσαίων και των πολύ μικρών επιχειρήσεων) και των γεωγραφικών χαρακτηριστικών της χώρας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν νόμιμα και το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας

Ο εμπαιγμός των νησιωτών συνεχίζεται καθώς με το άρθρο 21 του υπό κατάθεση Σ/Ν εισάγεται η δυνατότητα αναστολής της λειτουργία κάποιων τμημάτων του ΣΕΠΕ και η αρμοδιότητα να μεταφέρεται αλλού με υπουργική απόφαση! Οπότε για ποιο οργανόγραμμα και ποια περιφερειακή διάρθρωση μιλάμε… Επίσης, η Ελλάδα δεν έχει κυρώσει μια σειρά Διεθνών Συμβάσεων που αφορούν στους κανόνες εργασίας, που θα απέτρεπαν την δρομολογημένη πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την προστασία στους τομείς της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων σε πολλούς κλάδους.

Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι στα ΣΕΠΕ βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσχερή κατάσταση: είτε φορτώνονται με άσχετα αντικείμενα όπως ο έλεγχος των αδειών παραμονής των αλλοδαπών κατά το άρθρο 26 του σχεδίου νόμου κατά παράβαση όλων των διεθνών και ευρωπαϊκών συστάσεων, είτε μένουν εκτεθειμένοι και υπό συνεχή κίνδυνο εκφοβισμού και βίας που προέρχεται από τη φύση των καθηκόντων τους. Υπάρχει, βέβαια, ο 3996/11 που προέβλεπε νομική στήριξη κλπ, δεν εφαρμόζεται όμως στην πράξη, σύμφωνα πάλι με την έκθεση του Διεθνή Οργανισμού Εργασίας για το ΣΕΠΕ στην Ελλάδα. Κατά ειρωνικό τρόπο, το μόνο που προστίθεται για την κάλυψη τους με το άρθρο 20 είναι ότι αν τους καταστρέψουν το αυτοκίνητο κατά τον έλεγχο (το δικό τους, γιατί υπηρεσιακά για ελέγχους δεν υπάρχουν!) το δημόσιο θα τους αποζημιώνει ό,τι δεν καλύπτει η ασφάλεια!

Σχετικά με το σχέδιο νόμου, θεωρούμε ότι στηρίζεται σε λάθος βάσεις και ως εκ τούτου είναι δυσλειτουργικό, καθώς θα έπρεπε να υπάρχει ένας νόμος εξαρχής που να προβλέπει τα πάντα για το ΣΕΠΕ, όπως προτείνει και ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, και όχι διατάξεις σκόρπιες και αποσπασματικές. Η συμμόρφωση των εργοδοτών με την εργατική νομοθεσία, η αποτροπή της ασυδοσίας στην αγορά εργασίας, η πάταξη της εισφοροδιαφυγής, αλλά και η δημιουργία κλίματος τήρησης των κανόνων και της νομοθεσίας δεν μπορούν να επιτευχθούν με άστοχες και μνημονιακές νομοθετικές παρεμβάσεις και οργανογράμματα.

Ως ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, θεωρούμε απολύτως αναγκαία όχι μόνο την ύπαρξη Δ/νσης ΣΕΠΕ στο Ν. Αιγαίο, αλλά και την περαιτέρω στελέχωση των υφιστάμενων υπηρεσιών προκειμένου να υπάρχει σε περιφερειακό επίπεδο συντονισμός των ελέγχων στην αγορά εργασίας, ειδικά κατά την τουριστική περίοδο, και όχι μόνο, καθώς στις Κυκλάδες υπάρχουν και μεγάλες μονάδες όπως το ΝΕΩΡΙΟ, η S&B, κ.α,. αλλά και η αναγκαία ασπίδα προστασίας των εργαζομένων στο ολοένα διευρυνόμενο -γνωστό σε όλους- περιβάλλον εργασιακής ασυδοσίας, με τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία να αποτελούν -μετά την ανεργία- τη μεγαλύτερη απειλή των εργαζομένων.

 

19.03.2013