NΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΣ-Πρακτικά συζήτησης για τη Ναυτιλία στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου

NΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή παίρνω για πρώτη το λόγο σε Επιτροπή, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση. Είναι άσχημο οι Βουλευτές της συμπολίτευσης όταν μιλάνε, να σηκώνονται να φεύγουν και να μένουμε εμείς τελευταίοι, καλώς, βεβαίως, με τον Υπουργό, ο οποίος είναι ο αρμόδιος και έχει κάνει σήμερα την ενημέρωση, αλλά θα έπρεπε να συμμετέχουν και όλοι όσοι είναι στην Επιτροπή.

Ξέρω, θα μου μιλήσετε για τον Κανονισμό της Βουλής, αλλά να δούμε αν αυτός ο Κανονισμός λειτουργεί και πώς λειτουργεί.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, έχετε δίκιο ότι πρέπει, όταν είμαστε στην Επιτροπή, να είμαστε εδώ, να συμμετέχουμε. Από κει και πέρα, μόνο προτροπή μπορούμε να κάνουμε. Ο Κανονισμός τα άλλα τα αποβλέπει.

NΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα μιλήσω κυρίως για δύο θέματα. Το ένα είναι το θέμα της ακτοπλοΐας και το άλλο είναι το θέμα της νησιωτικής πολιτικής.

Για τα θέματα της ακτοπλοΐας είπε κάποια πράγματα εισηγητικά ο κ. Υπουργός. Θέλω να πω εξαρχής ότι ξεκινάμε από διαφορετικές φιλοσοφίες, κατά βάση. Η φιλοσοφία του κ. Υπουργού καταλαβαίνω ότι είναι να καταλαβαίνει και να κατανοεί τα προβλήματα των ακτοπλοϊκών εταιρειών και με βάση τα προβλήματα αυτά να θέλει να δώσει τις λύσεις, οι οποίες λύσεις, στη συνέχεια, κατά την άποψη και του κυβερνώντος κόμματος -του βασικού κυβερνώντος κόμματος, τουλάχιστον- είναι ότι αφού λυθούν τα προβλήματα των εταιριών, θα λυθούν και τα προβλήματα των νησιωτών και της νησιωτικής Ελλάδας. Εμείς ξεκινάμε από το γεγονός ότι θεωρούμε την ακτοπλοΐα κοινωνικό αγαθό, πρωτίστως, ένα αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό, το οποίο δυστυχώς δεν εφαρμόζεται δεν λειτουργεί σε μια χώρα που το ένα τρίτο της σχεδόν είναι νησιωτική χώρα, όπου έπρεπε εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις που μας κυβέρνησαν να έχουν στρατηγικά διαμορφώσει θέσεις για την ακτοπλοϊκή διασύνδεση των νησιών, χειμώνα-καλοκαίρι και όχι μόνο την τουριστική περίοδο, που υπάρχουν κέρδη για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες.

Έχουμε τις ακριβότερες τιμές σε ολόκληρη την Ευρώπη και αυτό είναι αποδεδειγμένο με στοιχεία συγκεκριμένα, τα οποία όταν τα βάλετε κάτω, θα τα δείτε. Για παράδειγμα, με Ιταλία, με Γαλλία, με Σκωτία, με σκανδιναβικές χώρες κ.λπ., για ίσες αποστάσεις έχουμε μεγαλύτερο εισιτήριο, μεγαλύτερο ναύλο στην Ελλάδα από οπουδήποτε.

Υπάρχουν προτάσεις, πέρα από το μεταφορικό ισοδύναμο, το οποίο βεβαίως θα πρέπει να γίνει κάποια στιγμή, φοβάμαι, όμως, ότι το μεταφορικό ισοδύναμο, το οποίο εδώ και τρία τέσσερα χρόνια εξαγγέλθηκε και στην Ελλάδα, από διάφορους πολιτικούς χώρους, οι οποίοι μετά, όταν ήρθαν στην κυβέρνηση δεν το προχώρησαν ουσιαστικά, έχουμε μείνει στο επίπεδο μιας μελέτης, η οποία θα τελειώσει κάποτε, όμως, δεν αρκεί η μελέτη. Το ζήτημα είναι ποιος θα αναλάβει την επιδότηση της διαφοράς μεταξύ του κόστους και του εισιτηρίου.

Μιλάμε για το Φ.Π.Α.. Ζητάνε διάφοροι φορείς και δικαίως έως ότου υπάρξει μεταφορικό ισοδύναμο, αν ποτέ υπάρξει, να μειωθεί ο Φ.Π.Α στο 6,5%, όπως είναι…

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ (Υπουργός Ναυτιλίας): Στα εισιτήρια;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΣ: Μάλιστα, στα εισιτήρια. Αυτό θα ήταν μια μεσο-βραχυπρόθεσμη λύση, αφού βεβαίως κατοχυρώσουμε και ότι ο Φ.Π.Α., οι μειωμένοι συντελεστές σε ολόκληρο το Αιγαίο θα παραμείνουν αυτοί που είναι σήμερα και δεν θα τεθούν υπό αμφισβήτηση, διότι επίκειται φορολογικός νόμος απ” ό,τι ξέρουμε και έχουν ειπωθεί πάρα πολλά πράγματα, υπάρχουν στα μνημόνια διατυπώσεις, οι οποίες αναιρούν την κατοχύρωση αυτών των μειωμένων συντελεστών. Κατά συνέπεια, μένει να το δούμε αν θα υπάρξει.

Δεύτερο ζήτημα, στα πλαίσια της ακτοπλοΐας, είναι οι γραμμές δημοσίου συμφέροντος. Είπε ο κ. Δρίτσας στην αρχή ότι είμαστε η μόνη χώρα όπου η ακτοπλοΐα έχει αφεθεί αποκλειστικά στις ιδιωτικές εταιρείες. Εμείς δεν θέλουμε στα πλαίσια, βεβαίως, του συστήματος, το οποίο υπάρχει αυτή τη στιγμή, να παραγνωρίσουμε το ρόλο και των ιδιωτικών εταιρειών, όμως, δεν μπορεί οι γραμμές, οι οποίες, κατά κανόνα, δεν είναι κερδοφόρες, να είναι αποκλειστικά σε ιδιωτικές εταιρείες, διότι, οι ιδιωτικές εταιρείες αυτό που ζητάνε κάθε χρόνο και το οποίο σήμερα δεν είναι ικανό να ικανοποιηθεί ούτε και αυτό, είναι συνεχώς μεγαλύτερη επιδότηση. Ξεκινήσαμε το 2001 από 14 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και έχουμε φτάσει τώρα το 2012 πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ για να ικανοποιηθούν οι γραμμές δημοσίου συμφέροντος. Κατά συνέπεια, εδώ πρέπει να μπει το δημόσιο κοινωνικό συμφέρον με έναν φορέα της ακτοπλοΐας δημόσιο κοινωνικό, κατά τα πρότυπα, θα λέγαμε εμείς -ίσως υπάρχουν και άλλες εμπειρίες- πολλών σκανδιναβικών χωρών, όπου υπάρχει συνεργασία του κράτους και με την τοπική αυτοδιοίκηση, υπάρχουν κοινοπραξίες, τέτοιες κοινοπραξίες η Ε.Ε. είναι διατεθειμένη να τις χρηματοδοτήσει, το έχει πει και σε παράγοντες της αυτοδιοίκησης κατά τους πρώτους μήνες του 2011, τουλάχιστον από την περιοχή μου, από τις Κυκλάδες και στον αντιπεριφερειάρχη τον σημερινό και στον πρόεδρο της περιφερειακής ένωσης των δήμων, ότι «εμείς είμαστε διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουμε κοινοπραξίες, στις οποίες θα συμμετέχει και το δημόσιο και αυτή η χρηματοδότηση μπορεί να επεκταθεί μέχρι την επισκευή ή κατασκευή πλοίων σε ελληνικά ναυπηγεία». Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό και για τα ελληνικά ναυπηγεία και ειδικότερα για εμάς στις Κυκλάδες, για το Νεώριο, το οποίο είναι ένας χώρος, ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μια μεγάλη δυσκολία, οι εργαζόμενοι πληρώνονται καθυστερημένα και έναντι, όπως γίνεται συνήθως σχεδόν σε όλες και πλέον τις ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας. Εν πάση περιπτώσει, υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για αυτά τα ζητήματα. Αλλά, είναι σε μια άλλη κατεύθυνση από αυτή που εξήγγειλε και σήμερα ο κ. Μουσουρούλης, γιατί περίπου δεν καταλάβαμε ακριβώς αυτό το σύστημα περί αναδόχων, το οποίο πρότεινε, ένα σύστημα ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης και επέκτασης των γραμμών μέσα από ιδιωτικούς φορείς. Αυτό κατάλαβα, μέχρι τώρα. Θα δούμε στην πορεία πώς θα εξειδικευθεί.

Ένα άλλο ζήτημα στο θέμα της ακτοπλοΐας είναι το ενιαίο κέντρο προγραμματισμού, όπου μέσα από το ενιαίο κέντρο προγραμματισμό – υποθέτω ότι μπορεί να είναι το Υπουργείο – να χαράσσονται οι γραμμές, τα δρομολόγια, αλλά και ο έγκαιρος προγραμματισμός, έτσι ώστε και ο επισκέπτης, ο τουρίστας, να μπορεί να ξέρει από μήνες πριν, ποιες είναι οι γραμμές και πότε ξεκινάνε και πού πάνε και επίσης, ένας προγραμματισμός, ο οποίος θα γίνεται και μεταξύ των τακτικών γραμμών, σύμφωνα με το νόμο 2932/2001, αλλά σε σχέση και με τις γραμμές δημοσίου συμφέροντος, να μην υπάρχει σύγκρουση μεταξύ αυτών των δρομολογίων.

Στα λιμάνια δεν θα πω τίποτα. Είναι φανερό ότι οι ετήσιες εκθέσεις των πλοιάρχων δείχνουν το μέγεθος των προβλημάτων που υπάρχει στα λιμάνια. Έχουμε κάνει ειδική ερώτηση, επειδή είναι θέμα αιχμής, για το Λιμάνι της Τήνου. Πρόκειται για ένα λιμάνι ημιτελές εδώ και κάποια χρόνια και είχαμε και παραλίγο ατύχημα προεκλογικά. Θα περιμένουμε και σε αυτό μια απάντηση.

Επίσης, στο θέμα του SEA DIAMOND της Σαντορίνης, το κρουαζιερόπλοιο, το οποίο έχει βυθιστεί εδώ και έξι περίπου χρόνια στο βυθό της Καλντέρας και εδώ το Υπουργείο θα πρέπει να παίξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, διότι και οι μελέτες που ανατέθηκαν και σε πολυτεχνεία και πανεπιστήμια, δείχνουν ότι πλέον το πλοίο αρχίζει και βρίσκεται σε αποσύνθεση και εκτός από τα πετρελαιοειδή και τα καύσιμα, τα οποία συνεχίζουν να εκλύονται και ανασύρονται, κατά κάποιο τρόπο, υπάρχουν και άλλα τοξικά υλικά, τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα.

Ολοκληρώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω «μισή» κουβέντα για τη νησιωτικότητα.

 

 

(Συνέχεια ομιλίας του κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΥ)

Υπάρχει το θέμα των κριτηρίων του ΑΕΠ, το είπε ο κ. Υπουργός. Δεν μπορεί τα κριτήρια του Α.Ε.Π. να είναι ίδια με το 2004 – 2005. Σήμερα έχουμε 2012, η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτά τα κριτήρια έχει εντάξει το νότιο Αιγαίο στις πιο πλούσιες περιοχές. Έχουμε χάσει πάνω από το 20% του Α.Ε.Π. και ως χώρα και συνολικά και κατά συνέπεια πρέπει να δούμε αυτό το θέμα.

Το δεύτερο θέμα είναι ότι χωροταξικός σχεδιασμός δεν μπορεί να υπάρξει στα νησιά εάν δεν γίνει ανά νησί. Υπάρχει αυτό το ζήτημα, όπως το είπατε κ. Υπουργέ, υπάρχει και το ζήτημα των περιφερειακών σχεδίων χωροταξικού σχεδιασμού, αλλά αυτά δεν λύνουν το πρόβλημα των νησιών. Τα νησιά είναι ευαίσθητα οικοσυστήματα, το καθένα αυτοτελές και αυτόνομο και θέλει να προχωρήσουν οι περίφημες ειδικές χωροταξικές μελέτες που από το 1988 έμειναν στα συρτάρια ή προσέκρουσαν στα αντιτιθέμενα συμφέροντα είτε τα μεγάλα είτε τα μικρότερα. Ευχαριστώ πολύ.