Λειτουργία τοπικών γραφείων Ο.Α.Ε.Ε Κυκλάδων.

24 06 2014 ΠΡΟΣ ΥΠ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΑΕΕ
ΑΝΑΦΟΡΑ
Για τον κ. Υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Νικόλαος Συρμαλένιος καταθέτει αναφορά το έγγραφο του Επιμελητηρίου Κυκλάδων της 24.06.2014 με αρ. πρωτ.10569 σχετικά με την λειτουργία τοπικών γραφείων Ο.Α.Ε.Ε στις Κυκλάδες. Το έγγραφο αναφέρει σχετικά ότι « ..Οι ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της νησιωτικής περιφέρειας των Κυκλάδων, με τα οποία οι κάτοικοι και επαγγελματίες είναι αντιμέτωποι, όπως η μη παροχή υπηρεσιών στην έδρα τους, η ανάγκη για συνεχείς και πολυδάπανες μετακινήσεις σε συνδυασμό με το ζήτημα του ακτοπλοϊκού καθιστούν την καθημερινότητα των νησιωτών όχι απλά δύσκολη, αλλά βασανιστική και εξουθενωτική…»

Επισυνάπτεται το έγγραφο
Παρακαλούμε για την απάντηση και τις ενέργειές σας και να μας ενημερώσετε σχετικά.

Αθήνα, 27.06.2014

Ο καταθέτων Βουλευτής

Νικόλαος Συρμαλένιος

Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Νικόλαος Συρμαλένιος καταθέτει αναφορά το έγγραφο του Επιμελητηρίου Κυκλάδων της 24.06.2014 με αρ. πρωτ.10569 σχετικά με την λειτουργία τοπικών γραφείων Ο.Α.Ε.Ε στις Κυκλάδες. Το έγγραφο αναφέρει σχετικά ότι « ..Οι ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της νησιωτικής περιφέρειας των Κυκλάδων, με τα οποία οι κάτοικοι και επαγγελματίες είναι αντιμέτωποι, όπως η μη παροχή υπηρεσιών στην έδρα τους, η ανάγκη για συνεχείς και πολυδάπανες μετακινήσεις σε συνδυασμό με το ζήτημα του ακτοπλοϊκού καθιστούν την καθημερινότητα των νησιωτών όχι απλά δύσκολη, αλλά βασανιστική και εξουθενωτική…»

Επισυνάπτεται το έγγραφο
Παρακαλούμε για την απάντηση και τις ενέργειές σας και να μας ενημερώσετε σχετικά.

Αθήνα, 27.06.2014

Ο καταθέτων Βουλευτής

Νικόλαος Συρμαλένιος

Αναστολή λειτουργίας των Παραρτημάτων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στις Κυκλάδες

ΑΝΑΦΟΡΑ Για τον κ. Υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Νικόλαος Συρμαλένιος καταθέτει αναφορά το έγγραφο του Επιμελητηρίου Κυκλάδων της 24.06.2014 με αρ. πρωτ.10566 σχετικά με την αναστολή λειτουργίας των Παραρτημάτων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στις Κυκλάδες. Το έγγραφο αναφέρει σχετικά ότι « ..Θα θέλαμε να επαναλάβουμε την πάγια θέση του επιμελητηρίου Κυκλάδων ότι είναι αδικαιολόγητη η υποβάθμιση των υπηρεσιών του ΙΚΑ σε νησιά με έντονη οικονομική δραστηριότητα…»

Επισυνάπτεται το έγγραφο
Παρακαλούμε για την απάντηση και τις ενέργειές σας και να μας ενημερώσετε σχετικά.

Αθήνα, 27.06.2014

Ο καταθέτων Βουλευτής

Νικόλαος Συρμαλένιος

Για να δείτε την απάντηση του Υπουργού κάντε κλικ εδώ27_6_2014_(413_3.7.14)_ΑΠ_Για αναστολή λειτουργίας των ΙΚΑ στις Κυκλάδες

Να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών και των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες στο Νότιο Αιγαίο

ΕΡΩΤΗΣH Προς τους κ.κ. Υπουργούς Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας, Οικονομικών, Εσωτερικών. Η «μνημονιακή» πολιτική που συνεχίζει να εφαρμόζει η Κυβέρνηση με τη συστηματική υποχρηματοδότηση στις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των οικογενειών, έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στις τοπικές κοινωνίες, τόσο στους εργαζόμενους των κοινωνικών δομών, όσο και στους γονείς των παιδιών που ωφελούνται από το έργο. Ταυτόχρονα, η καθυστέρηση ένταξης των σχετικών προγραμμάτων στο Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης (Σ.Ε.Σ. 2014-2020), προκαλεί εύλογα ερωτήματα για την πραγματική βούληση της κυβέρνησης να προωθήσει και να χρηματοδοτήσει έργα κοινωνικής συνοχής – ιδιαίτερα στις ευαίσθητες νησιωτικές περιοχές, που η προστασία και η στήριξη του κοινωνικού ιστού αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη βιώσιμη ανάπτυξη των νησιών.
Ειδικότερα, τα προβλήματα εργασιακής ανασφάλειας, καθώς και της ουσιαστικής λειτουργίας των κοινωνικών δομών μετά τη λήξη του προγράμματος στο τέλος Αυγούστου, έχουν προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στη νησιωτική χώρα, ιδιαίτερα στα μικρά νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Για το ζήτημα της συνέχισης της λειτουργίας των δομών αλληλεγγύης και υποστήριξης των οικογενειών που δοκιμάζονται από τη μεγάλη κοινωνική και οικονομική κρίση στους νησιωτικούς δήμους, έχουν κινητοποιηθεί κάτοικοι, εργαζόμενοι στις δομές και πρόσφατα η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (Π.Ε.Δ.) Νοτίου Αιγαίου, που με επιστολή της στους αρμόδιους υπουργούς, σημειώνει τα προβλήματα που προκαλεί η διακοπή της «χρηματοδότησης των Κ.Δ.Α.Π. – Κ.Δ.Α.Π-ΜΕΑ» και την αβεβαιότητα που υπάρχει στη χρηματοδότηση των προαναφερόμενων κοινωνικών δομών για μετά το 2014-2015.
Οι πρόσφατες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις στη Βουλή για τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση των δομών και το «επικοινωνιακό παιχνίδι» των εμπλεκόμενων υπουργείων για την αλλαγή κριτηρίων, εντείνουν την ανησυχία των πολιτών και των εργαζομένων για το μέλλον του έργου. Την κατάσταση περιπλέκουν περισσότερο οι αναφορές για την ανάγκη εξεύρεσης συμπληρωματικής χρηματοδότησης την επόμενη χρονιά, αλλά και μελλοντικά για τη συνέχιση του προγράμματος. Μια τέτοια κίνηση, εγκυμονεί κινδύνους για ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης, τις στιγμή που οι κοινωνικές δομές των Δήμων θα εξαρτώνται από «ειδικά προγράμματα» και χορηγίες για να καλυφθούν τα αναγκαία κονδύλια που απαιτούνται για τη δράση.
Τα προβλήματα είναι εντονότερα στους νησιωτικούς δήμους και σε μικρές δομές. Για παράδειγμα, στις Κυκλάδες κινδυνεύουν να κλείσουν τα ΚΔΑΠ Πάρου και Νάξου. Το ίδιο πρόβλημα παρατηρείται και στους μικρούς ακριτικούς δήμους στη Δωδεκάνησο.
Επειδή, πρέπει να διασφαλιστεί η συνέχεια της λειτουργίας καθώς και η απρόσκοπτη και επαρκής χρηματοδότηση των κοινωνικών δομών της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων κοινωνικής συνοχής, ως συμπληρωματικών πόρων για την κοινωνική ανάπτυξη.
Επειδή, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη η νησιωτική ιδιαιτερότητα (άρθρο 101 του Συντάγματος) και επειδή η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών σε κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, αποτελεί ουσιαστική στήριξη στους νησιώτες για την άρση της απομόνωσης.
Επειδή, η πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση να προστατεύσει χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι άνεργες μητέρες, οι μονογονεϊκές οικογένειες και τα άτομα με αναπηρία , οι οποίες έχουν μπει στο στόχαστρο των Μνημονίων τα τελευταία χρόνια.
Επειδή, πρέπει να δημιουργηθούν και να διατηρηθούν βιώσιμες θέσεις εργασίας πλήρους και σταθερής απασχόλησης, οι οποίες να συνάδουν με την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των εργαζομένων, που αποτελεί κεντρικό αναπτυξιακό στόχο του «Σ.Ε.Σ. 2014-20» για την Ελλάδα.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί :
1. Σε ποιες άμεσες ενέργειες προτίθενται να προβούν, προκειμένου να ενταχθεί το πρόγραμμα «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής ζωής» (ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ, Παιδικοί/Βρεφικοί Σταθμοί) του «Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013» στο «Σ.Ε.Σ. 2014-2020», ή το αντίστοιχο πρόγραμμα στήριξης κοινωνικών δομών σε ΟΤΑ, σύμφωνα με τους άξονες προτεραιότητας και τις προδιαγραφές του «Σ.Ε.Σ. 2014-2020», με επαρκή και σωστά κατανεμημένη χρηματοδότηση μεταξύ των κοινωνικών δομών, λαμβάνοντας υπόψη τη νησιωτική ιδιαιτερότητα ώστε να εξασφαλιστεί η κάλυψη όλων των αιτούμενων θέσεων τέκνων σε όλους τους νησιωτικούς Δήμους;
2. Σε ποιες ενέργειες θα προβούν για να διασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες θέσεις εργασίας για την υλοποίηση του προγράμματος και τα δικαιώματα των εργαζομένων στις κοινωνικές δομές αλληλεγγύης της τοπικής αυτοδιοίκησης για όλη τη διάρκεια του «Σ.Ε.Σ. 2014-2020»;
3. Σε ποιες ενέργειες θα προβούν ώστε να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει για το διάστημα μεταξύ της λήξης της φετινής περιόδου (31 Αυγούστου 2014) και της ολοκληρωμένης ένταξης του έργου στη νέα προγραμματική περίοδο; Ποιό είναι το ποσό για την περιφέρεια Ν. Αιγαίου (αναλυτικά ανά Δήμο);
4. Έχουν καθοριστεί τα κριτήρια για τους δικαιούχους όλων των κατηγοριών; Αν ναι, ποια είναι αυτά και σε ποια μελέτη έχουν βασιστεί;
5. Με ποιά δομή και με ποιες ενέργειες προτίθενται να διασφαλίσουν τον έλεγχο των φορέων υλοποίησης, για τη στοχευμένη χρηματοδότηση και την αποκλειστική κάλυψη των συγκεκριμένων αναγκών που προβλέπει το πρόγραμμα από τους ΟΤΑ;
Οι ερωτώντες Βουλευτές

Δημήτρης Γάκης

Νίκος Συρμαλένιος

Με ποιες προϋποθέσεις η νίκη στις ευρωεκλογές μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική ανατροπή

Η νίκη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές καταγράφεται σίγουρα στα γεγονότα ιστορικής σημασίας τόσο για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας όσο και για ολόκληρη την Ευρώπη. Και μόνο το γεγονός ότι ένα κόμμα της Αριστεράς κατακτά εκλογικά και για πρώτη φορά την πρώτη θέση, αποτελεί από μόνο του διαστάσεις που υπερβαίνουν τους αριθμούς και τα ποσοστά, όσο και αν οι αντίπαλοι προσπαθούν να τα υποβαθμίσουν. Ιδιαίτερη βέβαια αξία αποκτά η νίκη στην Περιφέρεια Αττικής αλλά και η παραλίγο κατάκτηση του Δήμου της Αθήνας, νίκη κυρίως πολιτικής σημασίας και δευτερευόντως αυτοδιοικητικής, μιας και η σύγκρουση είχε βασικά κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά.

Όταν λέω κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, δεν εννοώ ότι πρέπει να αποβάλλουμε αρχές, φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και κινηματικά ριζοσπαστικά στοιχεία, αλλά εννοώ εκείνα τα φοβικά και ιδιοκτησιακά χαρακτηριστικά που κουβαλάμε (ίσως και δικαιολογημένα) από το παρελθόν και τα οποία μας εμποδίζουν να δούμε τις νέες συνθήκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας

Η ανατροπή δεν έγινε, έγινε όμως ένα αποφασιστικό βήμα, που υπό προϋποθέσεις, μπορεί να μετατραπεί σε ολοκληρωτική νίκη, άρα και σε ανατροπή. Το ζητούμενο λοιπόν τώρα – και αυτό είναι επείγον – ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις που σίγουρα πρέπει να πάρουν υπόψη τη μεγάλη εμπειρία που συσσωρεύτηκε από την τριπλή εκλογική αναμέτρηση που προηγήθηκε. Και εδώ οφείλουμε να μιλήσουμε καθαρά χωρίς ωραιοποιήσεις αλλά και χωρίς υστερόβουλες σκοπιμότητες που θα επιχειρούν να βάλουν κάτω από το χαλί μακροχρόνιες παθογένειες και αναλλοίωτες εσωκομματικές ισορροπίες.

Κατά την άποψη μου λοιπόν το σύνθημα τρεις κάλπες μία απάντηση, όπως και το σύνθημα στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουν, δεν συνάντησε την επιδοκιμασία μιας μεγάλης τουλάχιστον πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, που βεβαίως οδηγήθηκε στις κάλπες μέσα από απίστευτες διαδικασίες εκβιασμών, μαζικού τρόμου και συνεχών κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, που μετέθεταν την ημερομηνία των εκλογών, αλλάζανε το σύστημα εκλογής, καθόριζαν τη χρηματοδότηση και τους τηλεοπτικούς χρόνους βάσει του 2009 κλπ, κλπ.

Το ζήτημα λοιπόν για μας δεν είναι τι κάνει ο αντίπαλος (αυτό είναι γνωστό και να περιμένουμε πολύ χειρότερα ενόψει των εθνικών εκλογών), το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς,, αν θέλουμε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ιστορίας για τη σωτηρία της χώρας.

Οφείλουμε λοιπόν να παραδεχθούμε ότι το κόμμα μας δεν κατανόησε στο σύνολο του ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοτικές και περιφερειακές) δεν ταυτίζονται με τις εθνικές εκλογές (βουλευτικές και ευρωεκλογές) και άρα δεν μεταφέρονται αυτούσια τα ποσοστά και οι ψήφοι από την κάλπη των εθνικών στην κάλπη των αυτοδιοικητικών, ανεξάρτητα από επικεφαλής, συμμαχίες, τοπικές ιδιομορφίες. Όταν λέω το κόμμα, εννοώ όχι μόνο πολλές οργανώσεις βάσης ή και νομαρχιακές, αλλά και τμήμα της ηγεσίας ή τουλάχιστον σημαντικό μέρος της.

Δεν κατανόησε επίσης ότι το σύνθημα στις 26 φεύγουν, ενώ έδειχνε το στόχο, δεν θα ήταν εφικτό να επιτευχθεί, με δεδομένη ακόμα τη δυσπιστία σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας προς το ΣΥΡΙΖΑ. Ας προβληματιστούμε ότι αυτή η δυσπιστία εμφανίζεται, τόσο στην αδυναμία μας ακόμα να οικοδομήσουμε πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα, όσο και στη δυσκολία δημιουργίας πολιτικών συμμαχιών που θα προσδώσουν δυναμική νίκης στις επόμενες εκλογές.

Τούτων δεδομένων, τι πρέπει να κάνουμε:

Α) να δημιουργήσουμε τους όρους πολιτικής και προγραμματικής ηγεμονίας, με στόχο τη διεύρυνση της επιρροής μας, αλλά και τη δημιουργία κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών, που θα δώσουν τη νίκη, είτε με αυτοδύναμο πλειοψηφικό ρεύμα, είτε μέσω στέρεων προγραμματικών συμμαχιών.

Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει άμεσα να επεξεργαστούμε περαιτέρω, να εξειδικεύσουμε και να παρουσιάσουμε με σαφήνεια τις προγραμματικές μας προτάσεις στα φλέγοντα θέματα της ελληνικής κοινωνίας.

Πιο συγκεκριμένα, οφείλουμε να δώσουμε εφικτές και ξεκάθαρες απαντήσεις, χωρίς αμφισημίες και γενικότητες στα παρακάτω ζητήματα:

Συνταξιοδοτικά, Κοινωνική Ασφάλιση

Χρέος, Δάνεια

Δημόσια Υγεία και Δημόσια Υγεία

Φορολογικό Σύστημα

Παραγωγική Ανασυγκρότηση, Βιώσιμη Ανάπτυξη

Πολιτικό Σύστημα

Β) να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες του κόμματος και να τολμήσουμε ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, από την ηγεσία μέχρι ολόκληρο το κόμμα, με στόχο την οικοδόμηση ενιαίου, μαζικού, δημοκρατικού, πλουραλιστικού αλλά και αποτελεσματικού κόμματος, που θα αποβάλλει δια παντός τη νοοτροπία του 4% και θα οικοδομήσει κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία

Όταν λέω κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, δεν εννοώ ότι πρέπει να αποβάλλουμε αρχές, φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και κινηματικά ριζοσπαστικά στοιχεία, αλλά εννοώ εκείνα τα φοβικά και ιδιοκτησιακά χαρακτηριστικά που κουβαλάμε (ίσως και δικαιολογημένα) από το παρελθόν και τα οποία μας εμποδίζουν να δούμε τις νέες συνθήκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά μας εμπόδισαν, κατά την άποψη μου, να δημιουργήσουμε άνοιγμα, συμμαχίες και εμπιστοσύνη σε πρόσωπα, που θα εξασφάλιζαν τη νίκη σε πολλούς περισσότερους δήμους, ίσως και περιφέρειες και θα αντιστοιχούσαν τη συναίνεση της κοινωνίας και στα αυτοδιοικητικά εκλογικά μας ποσοστά.

Αυτά όλα απαιτούν να ξαναδούμε συνολικά το κόμμα από την αρχή. Οφείλουμε να δούμε τη συγκρότηση της ηγετικής ομάδας στη βάση της ικανότητας οργάνωσης, διαχείρισης και δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος. Ειδικό βάρος θα πρέπει να δοθεί στην επικοινωνιακή μας πολιτική, που μέχρι σήμερα κινείται στα πλαίσια του ερασιτεχνισμού. Να συνδέσουμε τα τμήματα με τις οργανώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την ηλεκτρονική επικοινωνία και συμμετοχή των μελών στη λήψη των αποφάσεων. Ν’ ανοίξουμε σε ολόκληρο το κόμμα τη συζήτηση πάνω στις προγραμματικές μας θέσεις, να οργανώσουμε σε όλη τη χώρα περιφερειακές κομματικές συσκέψεις με κεντρικό θέμα το στρατηγικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Να ανοίξουμε τις οργανώσεις και να εντάξουμε στο κόμμα χιλιάδες νέα μέλη, στη βάση της συναίνεσης στο πρόγραμμα και στις πολιτικές θέσεις του κόμματος. Στο κόμμα πρέπει και μπορούν να έχουν θέση, όσοι και όσες συμφωνούν με τις γενικές πολιτικές, προγραμματικές και καταστατικές μας αρχές ανεξάρτητα προέλευσης, αρκεί να μην είναι αποδεδειγμένα φορείς διαφθοράς ή να έχουν υπηρετήσει για χρόνια από θέσεις αυξημένης ευθύνης το καταρρέον πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.

Για όλα αυτά τα ζητήματα, θεωρώ ότι πρέπει να οργανωθούν αρχές φθινοπώρου α) Εθνική Προγραμματική Συνδιάσκεψη, που θα συζητήσει τις βασικές προγραμματικές αρχές για τη διακυβέρνηση της χώρας και β) Οργανωτικό Συνέδριο, όπου με αφετηρία τις καταστατικές μας αρχές, θα συζητήσουμε τι κόμμα θέλουμε και πως αυτό το κόμμα θα πορευτεί μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις και τις επερχόμενες εθνικές εκλογές.

Οφείλουμε να δράσουμε χωρίς καθυστερήσεις. Η μάχη των μαχών πλησιάζει και πρέπει να μας βρει πανέτοιμους και με πολλαπλάσιες δυνάμεις

*

Νέα επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα και σε συνδικαλιστικές ελευθερίες καθώς και νέες μειώσεις μισθών προκύπτουν από την τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ Προς τον κ. Υπουργό: Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.Από την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα καθώς και από δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου προκύπτει ότι επέρχεται ένας νέος κύκλος επιθέσεων της μνημονιακής συγκυβέρνησης ενάντια στον κόσμο της εργασίας, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της πλήρους κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων, της ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων και της μετατροπής ολόκληρης της χώρας σε μια «ειδική οικονομική ζώνη».
Συγκεκριμένα, αποκαλύπτεται η ύπαρξη σχεδιασμού:
– Για την κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις και την πλήρη απελευθέρωσή τους, με χρονοδιάγραμμα μάλιστα υλοποίησης μέχρι το φθινόπωρο του 2014. Το ΔΝΤ ουσιαστικά ζητάει την κατάργηση του ορίου για τις ομαδικές απολύσεις καθώς και της υποχρέωσης για έγκριση από θεσμικό όργανο των απολύσεων που υπερβαίνουν το όριο του 5% στις επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 150 άτομα, όπως ισχύει σήμερα. Αναφερόμενο, μάλιστα, στην απόφαση της κυβέρνησης για μεταφορά της αρμοδιότητας για την έγκριση των ομαδικών απολύσεων από τον Υπουργό Εργασίας στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας) εκφράζει επιφυλάξεις για το εάν η αλλαγή αυτή στη διαδικασία έγκρισης θα βοηθήσει στην ουσιαστική κατάργηση στην πράξη των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις , θέτοντας εμμέσως το δίλημμα κατάργηση κάθε θεσμικής έγκρισης ή μετατροπή του θεσμού σε μια τυπική διαδικασία έγκρισης των ομαδικών απολύσεων.
– Για την επαναφορά της δυνατότητας για «ανταπεργία» των εργοδοτών με κλείσιμο των επιχειρήσεων (lock out), η οποία καταργήθηκε το 1982 μετά από αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος (ν.1264/1982) και ουσιαστικά αποτελεί ένα όπλο συνεχούς εκβιασμού προς τους εργαζόμενους σε περιπτώσεις αγωνιστικών κινητοποιήσεων και απεργιών.
– Για τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και της προστασίας στην άσκηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων καθώς και της διευκόλυνσης των εκλεγμένων αντιπροσώπων στο έργο τους με τη χρήση συνδικαλιστικών αδειών.
– Για την αλλαγή των προϋποθέσεων με τις οποίες λαμβάνονται οι αποφάσεις για την κήρυξη απεργίας, ώστε να καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη η δυνατότητα λήψης μιας τέτοιας απόφασης, περίπου όπως το περιβόητο άρθρο 4 του νόμου 1365/1983, σύμφωνα με το οποίο απαιτείτο η απόλυτη πλειοψηφία των μελών του σωματείου και όχι η απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων σε μια γενική συνέλευση. Είναι προφανές ότι μια τέτοια διάταξη θα περιορίσει στην πράξη δραματικά την δυνατότητα των σωματείων να κηρύξουν απεργία.
– Για την πλήρη κατάργηση των προσαυξήσεων προϋπηρεσίας για τους μακροχρόνια άνεργους, καθώς στην έκθεση του ΔΝΤ αναγράφεται σαφώς ότι ο περιορισμός στο 50% της προσαύξησης των τριετιών, ο οποίος νομοθετήθηκε πρόσφατα με τον πολυνόμο 4254/2014, δεν επαρκεί και χρειάζονται γρηγορότερα βήματα στην κατεύθυνση της κατάργησης των δικαιωμάτων λόγω προϋπηρεσίας, προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος για την οριστική κατάργηση των τριετιών μέχρι το 2017. Στην έκθεση αναφέρεται επιτακτικά και ο γενικότερος στόχος της μείωσης του κόστους εργασίας για την περίοδο 2014-2015, γεγονός που προοιωνίζεται περαιτέρω μισθολογικές μειώσεις, ακόμα και στον κατώτατο μισθό. Δηλαδή οι μισθοί και οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία θα συνεχίσουν να καταγράφουν ελεύθερη πτώση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς οι εργαζόμενοι και να καταρρέουν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Επειδή η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων είτε με την πλήρη απελευθέρωση, είτε υπό τον μανδύα της «έγκρισης» ενός θεσμικού οργάνου που στη ουσία απλά θα επικυρώνει τις αποφάσεις για ομαδικές απολύσεις (όπως έγινε προσφάτως στην περίπτωση της Χαλυβουργίας), σημαίνει την περαιτέρω εκτίναξη της ανεργίας, που βρίσκεται στο 27% και αποτελεί ήδη ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα με τραγικές επιπτώσεις στις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.
Επειδή τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ιδιαίτερα το δικαίωμα της απεργίας αποτελούν κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών, αλλά και τα μοναδικά «όπλα» των εργαζόμενων για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, την προάσπιση των συμφερόντων τους, την αντιμετώπιση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και συχνά ακόμα και για την αντιμετώπιση της καταπάτησης της εργατικής νομοθεσίας.
Επειδή με τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, είτε ευθέως, είτε μέσω της επαναφοράς της δυνατότητας του «lock out», χιλιάδες εργαζόμενοι που βρίσκονται ήδη σε εξαιρετικά δυσμενή θέση λόγω της πίεσης που δημιουργεί η επισφάλεια των θέσεων εργασίας, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η απειλή της ανεργίας, θα απολέσουν και την τελευταία δυνατότητα άμυνας απέναντι στις περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας και παρανομίας, με αποτέλεσμα την κατάφωρη παραβίαση της εργασιακής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας που προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και τη διεθνή νομοθεσία που δεσμεύει την χώρα.
Επειδή οι περαιτέρω μειώσεις των μισθών θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την ήδη τραγική οικονομική κατάσταση των εργαζομένων και θα έχουν δυσμενείς επιπτώσεις όχι μόνο σε κοινωνικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο, καθώς οι μειώσεις των μισθών περιορίζουν την ζήτηση και αποδεδειγμένα εντείνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Επειδή οι μειώσεις των μισθών για ειδικές κατηγορίες εργαζομένων δεν οδηγεί σε μείωση της ανεργίας ούτε σε σημαντική αύξηση των προσλήψεων στις κατηγορίες αυτές, παρά μόνο σε συνεχή εξίσωση των μισθών προς τα κάτω.
Επειδή όλα αυτά σχεδιάζονται τη στιγμή που η εργασιακή ζούγκλα είναι ήδη παρούσα, γεγονός που επιβεβαιώνουν και τα πρόσφατα στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: 1.200.000 εργαζόμενοι αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως 12 μήνες, ενώ είναι διαδεδομένο πλέον το φαινόμενο της πληρωμής σε είδος. Αυξάνονται, δηλαδή, συνεχώς οι περιπτώσεις, στις οποίες εργοδότες δίνουν ένα μικρό ποσό έναντι μισθού ή, ακόμα χειρότερα, καταβάλλουν μέρος του μισθού των εργαζομένων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων, ενώ προσλαμβάνουν νέους και νέες κάτω των 25 ετών, ακόμα και με μηνιαία σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με 180 ευρώ καθαρό μισθό, δηλαδή 2,25 ευρώ καθαρό ημερομίσθιο. Τέλος, πολλοί εργοδότες δεν καταβάλλουν δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και επιδόματα αδείας.
Επερωτάται ο κ. Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας:
– Προτίθεται να υλοποιήσει τους νέους σχεδιασμούς του ΔΝΤ και της τρόικας για την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση των ελάχιστων εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει από την ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων των τελευταίων τεσσάρων ετών;

– Σκοπεύει να προχωρήσει στην ουσιαστική απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων είτε με την μορφή της πλήρους απελευθέρωσης τους είτε με τον μανδύα της έγκρισης από ένα πλήρως ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο (λόγω σύνθεσης) θεσμικό όργανο, παρά την προφανή αύξηση της ανεργίας που θα οδηγήσει ακόμα περισσότερους συμπολίτες μας στην ανέχεια και την απόγνωση; Έτσι επιτυγχάνεται ο στόχος της μείωσης της ανεργίας που τόσο ο ίδιος όσο και ο Πρωθυπουργός ευαγγελίζονται ότι αποτελεί τη βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης;

– Προτίθεται να προχωρήσει στην ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας επαναφέροντας διατάξεις (όπως το άρθρο 4 του νόμου 1365/1983) που καθιστούν στην πράξη εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη την κήρυξη απεργιών και συγχρόνως να επαναφέρει τη δυνατότητα «ανταπεργίας» και κλεισίματος της επιχείρησης από τους εργοδότες (lock out), αφαιρώντας από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους και καθιστώντας τους ιδιαίτερα ευάλωτους στα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας;

– Προτίθεται να αποδεχθεί την απαίτηση του ΔΝΤ για περαιτέρω μείωση των μισθών και να προχωρήσει το επόμενο διάστημα στην πλήρη κατάργηση των προσαυξήσεων προϋπηρεσίας για τους μακροχρόνια άνεργους στην κατεύθυνση της πλήρους κατάργησης των τριετιών μέχρι το 2017;

– Σε ποιες ενέργειες θα προβεί για την ενεργοποίηση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας και των ελεγκτικών υπηρεσιών των ασφαλιστικών ταμείων, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία και παρανομία σε βάρος των εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων;

Οι επερωτώντες βουλευτές

Στρατούλης Δημήτρης

Μητρόπουλος Αλέξης

Χαραλαμπίδου Δέσποινα

Σταθάς Γιάννης

Μπόλαρη Μαρία

Μπάρκας Κώστας

Καραγιαννίδης Χρήστος

Αμανατίδης Γιάννης

Κριτσωτάκης Μιχάλης

Λαφαζάνης Παναγιώτης

Κουρουμπλής Παναγιώτης

Δρίτσας Θοδωρής

Αγαθοπούλου Ειρήνη

Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Λίτσα

Αυλωνίτου Ελένη

Βαλαβάνη Νάντια

Βαρεμένος Γιώργος

Γαϊτάνη Ιωάννα

Γάκης Δημήτρης

Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Έφη

Δερμιτζάκης Κώστας

Διακάκη Μαρία

Διώτη Ηρώ

Δριτσέλη Παναγιώτα

Ζαχαριάς Κώστας

Ζερδελής Γιάννης

Ιγγλέζη Κατερίνα

Κανελλοπούλου Μαρία

Καρά Γιουσούφ Αϊχάν

Κατριβάνου Βασιλική

Καφαντάρη Χαρά

Κοντονής Σταύρος

Κούβελα Φωτεινή

Κουράκης Τάσος

Κυριακάκης Βασίλης

Μαντάς Χρήστος

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος

Μιχαλάκης Νίκος

Μιχελογιαννάκης Γιάννης

Ξανθός Ανδρέας

Ουζουνίδου Ευγενία

Παναγούλης Στάθης

Πάντζας Γιώργος

Παπαδημητρίου Μάνια

Πετράκος Θανάσης

Σταμπουλή Αφροδίτη

Συρμαλένιος Νίκος

Τριανταφύλλου Μαρία

Τσουκαλάς Δημήτρης

Χατζησοφιά Άννα