Με αποσπασματικές ενέργειες, με απουσία σοβαρών χρηματοδοτικών κινήτρων για την χρήση ΑΠΕ και με στόχους κατά βάση εισπρακτικούς, μέσω επιβολής προστίμων και κυρώσεων προς κάθε δυνατή κατεύθυνση προσπαθεί η κυβέρνηση να υλοποιήσει την πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας, επιτυγχάνοντας πολλές φορές το αντίθετο αποτέλεσμα. Αυτό δήλωσε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, στην ομιλία του στη Βουλή, κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Ενεργειακή Απόδοση Κτιρίων Εναρμόνιση με την Οδηγία 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».
Ανέφερε επίσης ότι η κοινοτική οδηγία, την οποία καλείται να ενσωματώσει το νομοσχέδιο, κινείται στη σωστή κατεύθυνση, όμως σημασία έχει πώς αυτή «μεταφράζεται» στην εθνική νομοθεσία και πρόσθεσε ότι η πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας θα έπρεπε να ακολουθείται σε όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, καθώς η εξοικονόμηση αποτελεί οργανικό στοιχείο της βιώσιμης ανάπτυξης.
Τα μείζονα ζητήματα που προκύπτουν είναι: α) Με ποιους τρόπους θα υπάρξει ένταξη της στρατηγικής της εξοικονόμησης ενέργειας σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας και β) Πώς θα υλοποιηθεί η πολιτική αυτή για την κάλυψη των αναγκών των πολλών, δηλαδή της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μέχρι σήμερα ακολουθούμενες πολιτικές δεν πέτυχαν ούτε κατ’ ελάχιστο τους επιδιωκόμενους στόχους, ενώ πολλές φορές πέτυχαν και τα αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή αντί για εξοικονόμηση, σπατάλη πόρων, επιπλέον ρύπανση κ.ά. (π.χ. καύσιμα, αυθαίρετα, χωροταξία). Κατά συνέπεια μέχρι σήμερα τα δύο παραπάνω μείζονα ζητήματα δεν διασφαλίζονται, ούτε με το πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ΄Οίκον», το οποίο θέτει εισοδηματικά κριτήρια και κατά συνέπεια εξαιρεί μεγάλες ομάδες πληθυσμού, αλλά ούτε και με τις μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες πολιτικές για τις ΑΠΕ, καθώς π.χ. για να μπορεί ένας ιδιώτης να τοποθετήσει μια μικρή εγκατάσταση ΑΠΕ, όπως οικιακά φωτοβολταϊκά, απαιτείται επένδυση περίπου 32.000 ευρώ για κάλυψη μόλις 16 τ.μ.
Το ερώτημα είναι ποια είναι τα συγκεκριμένα χρηματοδοτικά κίνητρα που σκέφτεται να λάβει η κυβέρνηση, αξιοποιώντας και τα ευρωπαϊκά κονδύλια και εξυπηρετώντας τον ευρωπαϊκό στόχο «20-20-20» για το Περιβάλλον: 20% μείωση των αερίων θερμοκηπίου, 20% αύξηση ενεργειακής αποδοτικότητας και επιπλέον αύξηση του ποσοστού ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20%.
Ο Νίκος Συρμαλένιος, σχολιάζοντας τέλος το ζήτημα της βιώσιμης ανάπτυξης, δήλωσε τα εξής: «Θα ήθελα να επισημάνω ότι τουλάχιστον στη νησιωτική Ελλάδα η λογική των βιοκλιματικών κτιρίων εφαρμόστηκε από τους τοπικούς πληθυσμούς με τη δημιουργία των παραδοσιακών οικισμών, όπου τα σπίτια με τη χρήση των φυσικών υλικών και των παραδοσιακών τεχνικών είναι δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά τον χειμώνα. Υπό αυτή την έννοια δεν κατανοώ πώς συνάδει η λογική της εξοικονόμησης με το άρθρο 15 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου περί «επιθεώρησης συστημάτων κλιματισμού», όπου γίνεται λόγος για κεντρικές κλιματιστικές μονάδες».
Επίσης έθεσε κάποια επιπλέον ζητήματα που προκύπτουν από την προωθούμενη πολιτική της κυβέρνησης, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Βασίζουμε τα έσοδα του προϋπολογισμού στα πρόστιμα και στις κυρώσεις στους παραβάτες, δηλαδή μετατρέπουμε μια φιλική προς το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής πολιτική σε ποινή και τιμωρία απέναντι στην κοινωνία. Ουσιαστικά το κράτος για άλλη μια φορά λειτουργεί φοροεισπρακτικά και όχι παιδαγωγικά, με στόχο της διαμόρφωση άλλης νοοτροπίας και συμπεριφοράς των πολιτών σε καίρια ζητήματα της καθημερινότητάς τους».
9/1/2013