Νίκος Συρμαλένιος

Προς τους κ.κ. Υπουργούς

–          Εξωτερικών

–          Τουρισμού

–          Ναυτιλίας & Αιγαίου

–          Δημοσίας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη

–          Οικονομικών

Θέμα: «Μέτρα για την ανάπτυξη του ποιοτικού τουρισμού στη νησιωτική χώρα, απλοποίηση των διαδικασιών και μείωση του κόστους έκδοσης θεώρησης εισόδου για τουρίστες από χώρες εκτός ζώνης Σένγκεν»

Ο εισερχόμενος τουρισμός, κυρίως από τις νέες αγορές της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Κίνας, της Ινδίας, αλλά και από τη γειτονική Τουρκία, είναι ένας σημαντικός παράγοντας ανάπτυξης της τουριστικής κίνησης στα νησιά του Αιγαίου.

Επανερχόμαστε στο θέμα του «πιλοτικού προγράμματος», που αφορά σε χορηγήσεις θεωρήσεων εισόδου για τουριστικές επισκέψεις βραχείας διάρκειας σε πολίτες τρίτων χωρών που ταξιδεύουν από την Τουρκία σε πέντε ελληνικά νησιά στο Ανατολικό και Νότιο Αιγαίο (Ρόδος, Κως, Σάμος, Χίος και Λέσβος) και απασχολεί έντονα τις τοπικές κοινωνίες των νησιών των περιφερειών του Αιγαίου. Οι επαγγελματίες και οι εργαζόμενοι του Αρχιπελάγους, αναμένουν από καιρό μια συγκεκριμένη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της γραφειοκρατίας και της ασυνεννοησίας που υπάρχει μεταξύ των εμπλεκόμενων υπουργείων.

Το θέμα «τουριστική βίζα – θεώρηση SCHENGEN», είναι ακόμα υπό συζήτηση, με γενικές αναφορές από το Υπουργείο Εξωτερικών, ότι θα διευρύνει τοδίκτυο διευκόλυνσης της παροχής θεωρήσεων στις αναδυόμενες οικονομικά χώρες. Ειδικότερα για το πιλοτικό πρόγραμμα, στη SA΄ συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, της 13η Δεκεμβρίου 2012, ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Κούρκουλας, είχε δηλώσει ότι «…έχουμε ήδη υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση την έκθεση για να αποδείξουμε ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε, τηρήσαμε όλες τις υποχρεώσεις μας και έχουμε υποβάλει αίτημα για την επανάληψη αυτού του πιλοτικού προγράμματος για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου το επόμενο καλοκαίρι».

Παρά  τις διαβεβαιώσεις των εμπλεκόμενων υπουργείων, παραμένει η έντονη ανησυχία της τοπικής κοινωνίας και των τουριστικών φορέων στα νησιά του Αιγαίου, για την επανάληψη του προγράμματος στην επόμενη τουριστική σεζόν.

Οι αρμόδιοι τουριστικοί φορείς, ιδιαίτερα στη νησιωτική χώρα, διεκδικούν την επιτάχυνση και τη βελτίωση των διαδικασιών χορήγησης θεωρήσεων εσόδου, που θα βοηθήσει σημαντικά στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και στην ανάπτυξη ποιοτικότερου τουρισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόσφατη έρευνα που αφορά στο προφίλ του τουρίστα που επισκέπτεται την Ελλάδα βάσει των στατιστικών στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, αναφέρει, ότι η μισή και πλέον τουριστική κίνηση στη Ρόδο (μέσω του αεροδρομίου), γίνεται σε τρεις μόνο μήνες (Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο).

Η βελτίωση των διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα (από τη χορήγηση βίζας, το κόστος της θεώρησης, μέχρι και τη βελτίωση των υποδομών και τη στελέχωση στις πύλες εισόδου), σε συνδυασμό με διευκολύνσεις στον προγραμματισμό, στην προβολή των νήσων και στις υποδομές για τη στήριξη ειδικών τουριστικών προϊόντων (όπως η κρουαζιέρα, οι ιστιοπλοϊκοί αγώνες και γενικότερα ο θαλάσσιος τουρισμός, ο αθλητικός-προπονητικός τουρισμός, ο εκπαιδευτικός /μαθητικός και γενικότερα ο πολιτιστικός τουρισμός, ο συνεδριακός τουρισμός κλπ) θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του κλάδου, των τοπικών οικονομιών και στην ποιότητα του παρεχόμενου τουριστικού προϊόντος.

Κατόπιν των ανωτέρω,

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. 1.    Ποιά μέτρα έχουν σχεδιάσει, ενόψει της έναρξης της επόμενης τουριστικής περιόδου για την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος σε μονιμότερη βάση και διευρυμένο κατά δύο μήνες, όπως προτείνουν οι τουριστικοί φορείς και η τοπική κοινωνία; Υπάρχει στον σχεδιασμό, πρόβλεψη για επέκταση του προγράμματος σε περισσότερα νησιά του Αιγαίου;
2. 2.    Ποιά μέτρα και σε ποιές ενέργειες έχουν σχεδιάσει να προβούν, για τη διασφάλιση της πρόσβασης στα ελληνικά νησιά των τουριστών από τα κρουαζιερόπλοια που χρειάζονται βίζα, απλουστεύοντας τις διαδικασίες για την είσοδό τους στα νησιά του πιλοτικού προγράμματος που επισκέπτονται;
3. 3.    Ποιός είναι ο σχεδιασμός των ενεργειών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίλυση του θέματος της μείωσης του κόστους θεώρησης εισόδου, αναφορικά με τους τουρίστες τρίτων χωρών που εντάσσονται στο πιλοτικό πρόγραμμα;
4. 4.    Σε ποιές άμεσες ενέργειες προτίθενται να προβούν, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία χορήγησης τουριστικής βίζας βραχείας διάρκειας με μειωμένο κόστος σε ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες, όπως πολύτεκνες οικογένειες καθώς και σε ειδικές ομάδες τουριστών όπως αθλητές, μαθητές και πολίτες τρίτης ηλικίας;
5. 5.    Επιτρέπει το ΜΠΔΣ, τη στελέχωση με το αναγκαίο προσωπικό για την άρτια λειτουργία των πυλών εισόδου στη διάρκεια της εφαρμογής του πιλοτικού προγράμματος;
6. 6.    Έχουν αξιολογηθεί τα αποτελέσματα και οι οικονομικές, διοικητικές και λοιπές διαχειριστικές επιπτώσεις σε επίπεδο διαλειτουργικότητας των εμπλεκόμενων υπουργείων από την εφαρμογή του πρώτου πιλοτικού προγράμματος;
7. 7.    Έχουν διενεργηθεί εναλλακτικές μελέτες σκοπιμότητας για το συγκεκριμένο πρόγραμμα;  Έχουν αξιολογηθεί σχετικές μελέτες και αν ναι, ποιές και με ποιό τρόπο έχουν ενταχθεί στον αντίστοιχο σχεδιασμό της κυβέρνησης καλές πρακτικές που εφαρμόζονται σε νησιωτικές ή άλλες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με το θέμα: «Μειωμένο κόστος τουριστικής βίζας βραχείας διάρκειας»;                                                       

Αίτηση κατάθεσης εγγράφων

Καλούνται οι ερωτώμενοι αρμόδιοι Υπουργοί να μας κοινοποιήσουν τα παρακάτω έγγραφα, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας αιτήσεως κατάθεσης εγγράφων:

1. 1.      Την έκθεση που έχουμε υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το αίτημα για την επανάληψη του πιλοτικού προγράμματος για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου το επόμενο καλοκαίρι, σύμφωνα με τη δήλωση του κ. υφυπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Κούρκουλα στη συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, την 13.12.2012.

Οι ερωτώντες και αιτούντες βουλευτές:

Δημήτριος Γάκης

Μιχάλης Κριτσωτάκης

Ρένα Δούρου

Θεόδωρος Δρίτσας

Ιωάννης Ζερδελής

Νίκος Συρμαλένιος

Ο Νίκος Συρμαλένιος, στην ομιλία του στη Βουλή τοποθετήθηκε σχετικά με την Τροπολογία-Προσθήκη που κατέθεσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τις μετεγγραφές φοιτητών, αναφερόμενος ιδιαίτερα τους φοιτητές/φοιτήτριες με αναπηρία και εκείνους που έχουν μέλη της οικογένειας τους με αναπηρία. Δεδομένου ότι δυστυχώς η τροπολογία αυτή δεν έγινε δεκτή, ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δήλωσε ότι «θεωρώντας μείζον το συγκεκριμένο θέμα, θα επανέλθουμε με κάθε ευκαιρία και θα συνεχίσουμε να το αναδεικνύουμε καθώς είναι ζήτημα δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας». Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, Κύριοι Υπουργοί, Μιλήσατε πριν λίγο για το θέμα των μετεγγραφών, υποστηρίζοντας ότι καλύπτετε βασικές κοινωνικές ανάγκες. Πράγματι καλύπτονται κοινωνικές ανάγκες, όμως υποπολλαπλάσιες από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας στη σημερινή πραγματικότητα. Η τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση για τις μετεγγραφές κινείται στην ίδια κατεύθυνση με προηγούμενες ελλιπείς διατάξεις που έχουν θεσπιστεί έως και σήμερα για τους φοιτητές με αναπηρία και για τους φοιτητές που έχουν μέλη της οικογένειας τους με αναπηρία. Δηλαδή για άλλη μια φορά η νομοθεσία δεν προστατεύει με ουσιαστικό τρόπο ούτε τους ίδιους τους φοιτητές/φοιτήτριες με αναπηρία ούτε τις οικογένειες των φοιτητών που έχουν στη φροντίδα του άτομα με βαριά αναπηρία (συγγένεια α΄ βαθμού γονέα, αδελφό). Διαιωνίζει, δε την επιλεκτική προστασία κάποιων μορφών αναπηρίες, εξαιρώντας κάποιες άλλες. Αυτό καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι δεν προηγήθηκε καμία διαβούλευση με τους φορείς του αναπηρικού κινήματος για το περιεχόμενο της τροπολογίας στο άρθρο που τους αφορά. Ο καθορισμός των κοινωνικών κριτηρίων λόγω αναπηρίας άνω 67% που σχετίζονται με ή συνοδεύονται από κινητικά προβλήματα δημιουργεί μια σοβαρή διάκριση σε βάρος μεγάλου αριθμού ήδη φοιτούντων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η περιοριστική αναφορά σε άτομα ειδικών αναγκών που έχουν κινητικά προβλήματα οφειλόμενα σε αναπηρία άνω του 67% αποκλείει από το ευεργέτημα αυτό υποψηφίους των οποίων η οικογένεια έχει μέλος με εξίσου σοβαρή αναπηρία, συνδεόμενη ωστόσο με άλλα αίτια, όπως ο καρκίνος, οι ψυχικές νόσοι, η νοητική στέρηση κ.α. το οποίο μέλος και έχει επίσης ανάγκη ειδικής φροντίδας και απαιτεί ανάλογες θυσίες από το οικογενειακό του περιβάλλον. Μιλάμε για αναπηρίες άνω του 67% διαπιστωμένες από Υγειονομική Επιτροπή, από βεβαιώσεις νοσοκομείων κ.α, οι οποίες ασθένειες και τους εμποδίζουν να φοιτήσουν σε Σχολή Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης μακριά από τη μόνιμη κατοικία τους. Το επιχείρημα ότι μας φέρνουν πιστοποιητικά μαϊμού, νομίζω ότι δεν στέκει, εάν η πολιτεία οργανώσει με απόλυτα τεκμηριωμένο και αδιάβλητο τρόπο την πιστοποίηση των παραπάνω ασθενειών. Αναπηρίες και σοβαρές ασθένειες όπως οι προαναφερθείσες προκαλούν αντίστοιχες οικονομικές, ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις στον οικογενειακό περίγυρο του υποψηφίου ή του φοιτητή/-τριας, χρήζουν ανάλογης ειδικής μέριμνας και αποτρέπουν στις πλείστες των περιπτώσεων τα άτομα αυτά να ξεκινήσουν ή να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η ίση μεταχείριση ως προς το δικαίωμα στην εκπαίδευση ατόμων που πάσχουν από σοβαρές χρόνιες παθήσεις και έχουν αναπηρία μη σχετιζόμενη με κινητικά προβλήματα αντανακλά το επίπεδο του πολιτισμού μας, συνάδει με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στον κοινωνικό αποκλεισμό, βοηθώντας την επαγγελματική αποκατάσταση και την ψυχοκοινωνική ενσωμάτωση τους. Για τους παραπάνω λόγους, με την τροπολογία που καταθέσαμε προτείνεται: Α. η διεύρυνση των περιπτώσεων αναπηριών άνω του 67% των ιδίων ή μελών της οικογένειάς τους, πέραν των σχετιζόμενων με κινητικά προβλήματα. Η επιλεκτική προστασία αναπήρων αντιβαίνει τις αρχές δικαίου και ισότητας. Β. η μέριμνα για την εκδήλωση της αναπηρίας οποτεδήποτε εμφανίζεται κατά τη διάρκεια φοίτησης τους στα τμήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Εκτός των οικονομικών αναγκών πρέπει να κατανοηθεί το γεγονός ότι ένα άτομο στο οποίο πρωτοεμφανίζεται αναπηρία ή χρόνια πάθηση έχει ανάγκη την υποστήριξη της οικογένειας είτε πρόκειται σε πρακτικό επίπεδο είτε σε ψυχικό επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να αγνοούμε για άλλη μια φορά τις οικογένειες των ατόμων με βαριές αναπηρίες συγκεκριμένων κατηγοριών αναπηρίας, όπως νοητική υστέρηση, σύνδρομο down, αυτισμό, εγκεφαλική παράλυση, ψυχικές νόσους. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουμε συστηματικά κάποιες αναπηρίες ως πιο «αναπηρίες» από άλλες, εξίσου σοβαρές. Όπως είπα και πριν, πολλοί από τους αυτούς τους φοιτητές/φοιτήτριες έχουν διακόψει τις σπουδές τους με ανυπολόγιστες συνέπειες για την μετέπειτα ζωή των ιδίων και των οικογενειών τους. Η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ενσωμάτωση στην κοινωνία αλλά και η ισότητα ευκαιριών προβλέπονται από τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, η οποία και θεωρείται σταθμός στην παγκόσμια ιστορία της αναπηρίας, αλλά και χάρτης πορείας των κρατών για τη διαχείριση της αναπηρίας. Σύμφωνα με τη Σύμβαση, μεταξύ των ατόμων με αναπηρία συμπεριλαμβάνονται άτομα με μακροχρόνιες σωματικές, νοητικές, πνευματικές ή αισθητηριακές βλάβες, οι οποίες σε συνδυασμό με διάφορα εμπόδια μπορούν να δυσχεράνουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή τους στην κοινωνία σε ίση βάση με τους άλλους. Επιπλέον, η «Ευρωπαϊκή στρατηγική για την αναπηρία 2010-2020: Ανανέωση της δέσμευσης για μια Ευρώπη χωρίς εμπόδια» υπερθεματίζει τον προαναφερόμενο ορισμό της αναπηρίας χωρίς τον περιορισμό της ελληνικής πρωτοτυπίας για σύνδεση με κινητικά προβλήματα. Τέλος, επισημαίνουμε ότι στην παρούσα κρίσιμη οικονομική περίοδο θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα μετεγγραφής σε φοιτητή/φοιτήτρια που έχει ο ίδιος/ίδια αναπηρία ή μέλη οικογένειας α΄ βαθμού με αναπηρία των οποίων φροντίζει η ίδια η οικογένειά του, άνευ εισοδηματικού κριτηρίου. Η παροχή του δικαιώματος της μετεγγραφής στους φοιτητές και σπουδαστές που έχουν μέλη της οικογένειας τους με αναπηρία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οικονομική στήριξη της οικογένειας τους και τη διασφάλιση της οικογενειακής τους αξιοπρέπειας. Σε αυτή την κατεύθυνση ζητούμε από την Ολομέλεια να υπερψηφίσει την τροπολογία που καταθέσαμε ως ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Αυτό θα αποτελέσει στοιχειώδη πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης.

17/1/2013